25 Mayıs 2009 Pazartesi

bakkal şeysi..

Bakkal çocukluğun geçtiği önemli mekânlardan hakikâten..bakkal diye tanımlamazdık ama biz dükkanı..selami derdik.
dükkanın adı yaprak bakkal ama biz selami diyoruz..niye ¿ adamın adı selami..
bakkal defteri vardı bir de..
kötüce yazılmış sıfırlar..

ekmek, vim,bulaşık teli, helva filan yazardı..
selami önce kendi defterine yazar, sonra bizim küçük not defterine yazardı..
iki defter yani..demek kimse bakkala güvenmiyordu.
ibneymiş bizim selami..bak düşününce aklıma geldi şimdi..
ben bakkal olsam bozulurun yani..çift defter..

fakirlerin olurdu dicem ama mahallenin çoğunda vardı..
demek mahallemiz fakirdi.


evde yazdırmaya en çok ben utanırdım. ..niye bilmiyorum ama acayyip utanırdım.elime yumurtaları alır beklerdim..
önce paraları olanlar alışverişini yapsın diye.
senin başka bir şey var ¿ mı diye seslenirdi selami.
içim kıyılırdı..aha borcunu isticek şimdi diye..
ne gerilimdi ama ulan harbiden ibneymiş bizim selami..


bazen peder çağırırdı git selamiden bi tek ikibin al para isterse yazdır.
emir büyük yerden tabi..
yürürdük selamiye bi tekel ikibin derdim..
uzatırdı böyle imalı-imalı..
para nerde ulan gibisinden..yazcakmışsın selami abi derdim..
böyle bi olmaz gibisinden bakışlar altında oflaya poflaya defteri çıkarırdı..
tabi ben de bazen araya kendi ihtiyaçlarımı sıkıştırırdım..selami de kendi kafasına göre yazardı..
aslında o da mutluydu..pederde..bende..
ben araya 2-3 zavazingo sıkıştırmışım pilaçkadan nasıl olsa şeklinde..
peder trink para sallamıcam diye..
selami de iteledim 3-5 diye..

yazdırdıktan sonra selami dönüp babana söyle defter kabardı gibisinden laflar ederdi..
sonra küfür ederdim tabi..küfür doğarcığımı o zamanlarda baya geliştirmiştim..
o kalabalık ortamda rencide etti beni..
hem iteliyo hem de ofluyo pofluyo yazarken diye..
ne yani seloş kaçıyor muyuz ¿ evimiz belli yurdumuz belli..paran mı kalıcak bizde.

neyse yazdırma muhabbetini de geçtim..
her dönem bir moda çıkardı..
sporcu kağıtları vardı.stickerleri biriktirince forma,top mop verilenlerinden..
binbir umutla topardık ama hep eksik bir futbolcu kalırdı..selaminin kulakları çınlardı..
leblebi tozu, oralet, torpil, altına benzeyen sarı yuvarlak çukulota gold muydu neydi..
he birde renkli solucanlar vardı.beyaz maşası bütün heybeti ile dururdu..meybuz alacak para olsun kafi..mümkünse kolalı..kutu kola pahalı..

o tezgah varya o tezgah..zenginlik o tezgaha sahip olmak gibi gelirdi..
ilk gafti deneyimimiz de orda olmuştu..toplu şekilde hurraa çekiyorduk selamiye göt kadar
dükkanda kim ne koyarsa..genelde abuk sabuk şeyler koyardık..
cipsleri mıncık mıncık ederdik içinde bir şey var mı diye..yoksa almazdık yani..

mahallenin piçleri olarak çok şey afiklediğimiz için biz daha dükkana yaklaşmadan kaç paranız var diye bağırdı..
kimin parası varsa onun dükkana yanaşmasına izin verirdi..

Daha sonraları bi nevi çocukluktan sıyrılıp sahici piçlik dönemlerine girince münferit yazdırmaya gidiyordum selamiye..
yaz abi sen haftalığımı vericek babam paslaşırız vs vs..

hep de mırın kırın edip yazmamasına tav olurdum..
ama işimizi görüyordu yani mecburduk..
tersoyduk yapıcak bir şey yok yaz hesaba..

kaçan topumuzu kesme isteğin hiç bitmezdi selami.
en sonunda ayar olup kırmıştım camını.
geçenlerde azrailin peşine düşmüşsün.
toprağın bol olsun selami.
nasıl helallik alıcaz senden bilmiyorum..
gerçi yatacak yerin de yok ama..

şimdi bakıyorum da hepsi endüstriyelleşmeye karşı gelemeyip yavaş yavaş yok oluyorlar, belki de onların tadını çıkararak büyüyen son nesildik...
bu bakkal mevzusu ilginç bir mevzu yeni nesilin yaşıyamayacağı şeylerden biri..
onlar adına üzülüyorum..tansaşa migrosa gidip yaz hesaba diyemicekleri için..

nerden çıktı bu bakkal muhabbeti diyen olursa şurdan çıktı efendim, portmantonun altından ufak bir bakkal defteri çıktı..hüzünlendik tabiyatıyla..
margarin yazıyor,vim yazıyor, peynir, ekmek yazıyor..
nasi bir hüzünlenmekse..böyle işte..

4 yorum:

  1. bi an küçükLüğümü anımsadım çok güzeL oLmuş furkan :)

    YanıtlaSil
  2. bir an çocukluğumu tekrardan yaşadım sanki.ne de olsa aynı nesilin çocuklarıyız :)Eline,yüreğine sağlık kardeşim :)

    Sorunsal.

    YanıtlaSil
  3. Tuhaf gelebilecek bu söylediklerim ama ben küçükken çok ağlardım.Herkesin defterleri vardı bizim yoktu çünkü.Bilmiyordum ben o defterin borca eşit olduğunu o dönemler.Hatta bir keresinde, gizlice gidip bu barbie bebek etiketi veren sakızlardan almıştım, 5 kuruş muydu bilmem öyle birşey, Batır bakkal amcaya gidip, "Yazacaksınız" demiştim, sonra da eve gelip anneme bunu söyleyince bir güzel dayak yemiştim. Bizim bakkalında soyadı Batır'dı. Ama insanlar batırdı bizi derlerdi, ondan mıdır bilmem ama işte öyleydi...

    Yazı cidden güzel, çocukluğuma benzemese de...

    YanıtlaSil
  4. Bakkaların en güzeli renkli sekerler ve tatli balonlu sakuzlar 😅😅

    YanıtlaSil